31 Mart 2009 Salı

SEN USUDUN , BIZ YANIYORUZ ...



Üşüyorum
Bir coşku var içimde bu gün kıpır kıpır

Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum

Gözlerim parke parke taş duvarlarda

Açılıyor hayal pencerelerim

Hafif bir rüzgar gibi süzülüyorum

Kekik kokulu koyaklardan aşarak

Güvercinler ülkesinde dolaşıyor

Bir çeşme başı arıyorum

Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp

Mis gibi nane kokuları arasında

Ruhumu dinlemek istiyorum

Zikre dalmış her şey Güne gülümserken papatyalar

Dualar gibi yükselir ümitlerim

Güneşle kol kola kırlarda koşarak

Siz peygamber çiçekleri toplarken

Ben çeşme başında uzanmak istiyorum

Huzur dolu içimde Ben sonsuzluğu düşünüyorum

Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum

Durun kapanmayın pencerelerim Güneşimi kapatmayın Beton çok soğuk, üşüyorum..

Muhsin YAZICIOĞLU

5 yorum:

Adsız dedi ki...

bir zamanlar sıvas'ı, maras'ı yaktı; simdi maras'ta dondu

Adsız dedi ki...

allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun keşke değeri hayattayken daha iyi bilinseydi

zeynep dedi ki...

Sevgili arkadaşım eline yüreğine sağlık bunu sayfana koyduğun için Etkinlik dolayısıyla sayfama henüz koyamadım ama sana bir iki kelimede olsa yazmak istedim etkinlik bitince bende sayfamda bir şiirini yayınlayacağım kısmetse...Değerli insan,güzel insan hemşerim mekanın cennet olsun... zamansız ve acı vefat ettin içim acıyor... kelimelerle anlatılmıyor hayatı, nasıl çileliyse vefatıda çileli oldu sevenlerine ve ailesine sabır diliyorum...

Adsız dedi ki...

değer mi? sivas'taki, maraş'taki insanları aydınları katlettiği için mi? yuh yani. insan bile isteye bu derece kör olamaz.

Adsız dedi ki...

bir zamanlar maraş'ı yakarsan, şimdi ilahi adalet orada donarsın. elbette hiçbir ölüme sevinilmez, yürekte biraz da olsa hümanist duygular besliyorsan eğer. ama etrafta bu kadar cahil insan olmasına üzülünür.